قصه ی منظوم: هر روز علی ... قشنگ و عالی
- پنجشنبه, ۲۷ شهریور ۱۳۹۳، ۱۰:۵۶ ق.ظ
پرده ی اول:
قوقولی قوقو خروس میخونه
خروسه کجاس؟ رو بوم خونه
علی پا میشه از تو رختخواب
دست و صورتو می شویه با آب
الله اکبـــــر نماز می بنده
خدای خوبم به او میخنده!
ورزش میکنه بشین و پاشو
یه پا رو عقب یه پا رو جلو!
مربا و شیر خامــه و پنیــر
علی نمیشه از صبحونه سیر
پرده ی دوم:
لباس میپوشه میره مدرسه
آ و بِ و پِ یک و دو و سه
تیر و تفنگه علی زرنگه
با بی سوادی داره می جنگه!
یه دونه تراش دیده زیر پاش
برش میداره میده به آقاش
علی کوچولو چه بانمکه
بین بچه ها راستی که تکه!
از او راضی ند مدیر و ناظم
بابای مدرسه آقا معلم
مادرش براش میذاره میوه
علی با دوستاش میوه میخوره
صد بار دیگه دور همدیگه
علی از کسی بدی نمیگه!
یه گل قشنگ کرده نقاشی
نقاش کوچولو! خسته نباشی
پرده ی سوم:
زنگ خونه رو وقتی که می زنن
بچه ها مثلِ آهو میمونن!
بازم مامانه منــتظـــر او
سلام میکنه خوشحال و خوشرو
دستای اونو محکم میگیره
بدون مامان جایی نمیره
میرن یه خونه کفتر و لونه!
علی با خودش آواز میخونه
توی اتوبوس می ایسته علی
مامان بشینه روی صندلی!
هر کی میرسه چیزی می ریزه
توی کوچه هم علی تمیزه
پرده ی چهارم:
وقتی میرسن کیف و لباساش
هر چیز علی میره سر جاش
دستو میشویه خوشگل و تمیز
تا اونو میکروب نکــنه مریــض
قورمه سبزی هم ناهــار ظهره
بسم الله میگه بر سر سفره
بعدش میخوابه تا ساعت سه
خستگیش که رفت تکلیف مینویسه
یه دونه دفتر یه دونه مداد
دفتر و مداد دیگه نمیخواد
اردک تک تک تک تک اردک
نوبت چیـــه؟ برنامه کــودک
حالا رسیده نوبت بازی
بـدو و بــدو تا که نبازی!
علی قهرمان خوشحال و خندان
بعدش میکنه کمک مامان
ببــر و بیــار کــار علی یه
ماشالا علی خیلی قوی یه
به جای بابا که سر کاره
خدا علی رو نگــه بـداره
پرده ی پنجم:
بابا که میاد علی می پره
دست بابا رو زودی میگیره
پســر بـابـا عسـل بـابـا
تندی می پره بغـل بـابـا
او هم میبوسه روی علی رو
ناز و نوازش موی علی رو
چه مهربونه شیرین زبونه
قدر علی رو کیه ندونه؟!
ناز و نازنین مهتاب زمین
علی رو نبین خنده شو ببین!
میدونه علی نام امامه
میخواد خوب باشه چون به اون نامه
مامان و بابا میکنــن دعا
علی که خوبه کمکــش نما
چقد احترام به او میذارن
بچه ی خوبو همه دوست دارن!
صد فرشته از - هوا می ریزن!
به پای علی طلا می ریزن!
تو آسمــونا اون بالا بالا
علی همصداست با فرشته ها
پرده ی ششم:
علی میخوره یه شام ساده
شکر خدا که همه چی داده
تا که دندوناش سالم بمونه
قبل از خوابیدن مسواک میکنه
اگه تو کلاس خوش و شادابه
می گیره شبا زودتر میخوابه!
علی کوچولو! لالا ، لالالا
شبتون بخیر مامان و بابا
چقد آسوده رفته خوابیده
فردا هم میگه چه خوابی دیده
پرده ی پایانی:
توی هر کاری علی پیروزه
هر روز علی مثل امروزه
چه خوب که شعر کودک رو هم امتحان می کنید
اگر یه ایراد اساسی به این سبک شعر نداشتم، می تونستم بگم خیلی خوبه
ایراد هم مربوط به شکستن وزن طبیعی کلماته
راستش اصلا این شعرا وزن عروضی ندارن... (مفعولُن فَعَل؟ مُـــتَــــفا عِــــلُـــن؟ فاعلاتُن فَع؟ مُستفعِلاتن؟.....) اصلا معلوم نیست. بهش نمیشه گفت شعر موزون. به آهنگ خوندن بستگی داره در اصل.
راه دور نریم، همین راهپیماییهای خودمون بهترین مثاله: مگ بر آمریکا... بقاله میگه...قصابی میگه...مگ بر آمریکا...(وزنش مثل وزن شعر شماست)
== این ایرادو مصطفی رحماندوست مطرح کرده بود.
توصیه من اینه که حتما روی یک وزن عروضی مشخص شعر کودک بگید که پدر و مادرا توی خوندن هر مصرع با مشکل مواجه نشن.
مثلا وزن مشهور"اتل متل توتوله" مثل"پاییزه و پاییزه" یا "توی ده شلمرود" یا " کتری آب جوشم -روی چراغ می جوشم" یا "کاشکی مامان کوچیک بود-مثل عدس ریزِ ریز-می بردمش مدرسه - میذاشتمش تو جامیز..."
شاید بگویید گیر ندهم . همین شعر را هم می شود خواند و با آن یک کتاب بیرون آورد. اما باور کنید شعرهای با وزن عروضی ماندنی تر و دوشت داشتنی تر می شوند...