تاج

صدایت می کنم ... فریاد گردی!

نگاهت می کنم ... در باد گردی!

تو را تاج سرم خواهم ، ولی تو

به فرقــم تیشه ی فرهاد گردی!

کوچ

تو کوچـــیدی چو گـــــــل از دامن من

مخواه این غصه ، این خون خوردن من!

دو گام از سوی من ، یک گام از تو!

نرو ، سهم تو هــــم بر گردن من!!

افلاک

سری کامروز بر افلاک می خورد!

کی از سرچشمه های پاک می خورد؟!

به راه افتاده تخمی بود وقتی

به زیر پای مردم خاک می خورد!!

چشم تو

دریافت

در و همسایه

در و همسایه ، سر کندند از من!

جدا کردند بند از بند ، از من

تمام استخوان هایم جویدند!

بگو دیگر چه می خواهند از من؟!

حقیقت

شبی ، همتای ماهی بین مردم

شبی ، شام سیاهی بین مردم

به دنبال چه ای؟! وقتی ندارد

حقیقت جایگاهی بین مردم!!

فرصت

هیولای شب آمد روز را خورد!

هزاران فرصت کم سوز را خورد!

برو تسکین فردا کن ، که امروز

نباید حسرت دیروز را خورد!

برچسب

میان سینه اش ، دل می زند یار

چو موجی ، سر به ساحل می زند یار

خودش دیوانه تر از یار لیلی ست!

به من برچسب باطل می زند یار

اطاق

تک و تنها ، تن رنجور ( آبی )

درون بستر بی نور ( آبی )

فقط مانده که سقف از جا بریزد!

اطاق خانه گردد گور ( آبی )!!

من و طاهر

من و طاهر¹ کس و کاری نداریم

رفیقی، مونسی، یاری نداریم

من و طاهر دو تا ابر بهاری

که می باریم و آزاری نداریم!!

1- بابا طاهر عریان