دیو هفت سر

  یه دیو زشت هفت سر      به دنبــــال آدمـــاست!

  اون ها رو می کشونه     هرجایی که خودش خواست

 

   از جنـــــس جنّیانــــه          جا و مکـــان نــداره

  صبح باشه یا ظهر و شب       وقـت و زمـان نداره

 

  مادر بزرگـــــم میگه:         به یــاد تـــو بمونــــه

  اسم کثیفش ابلیس      اسم دیگه ش شیطونه

 

  شیطـــون پـــر ادّعــــا          با آدمـــــا دشمنـــــه

  می یاد با دوز و کلک         اون ها رو گول می زنه

 

  برو به جنگ شیطون        با حرف و کارای خوب

  شیشه ی عمر دیو و      به سنگ راهت بکوب!

من و سماور!

شیطونکم شیطونک              همه ش میگم که: خاموش

نـــدادم و نمــی دم                به حرف هیچ کسی گوش

*

« غروب شده شیطونک!           سمـــاور و روشــن کن

الان بابات می رسه             یه کم ، کمک به من کن! »

 

مــن ولــی با مامانـــم             قهرم و ... تا ستــاره

همه ش میگه کار دارم          او منــو دوست نداره!

 

قل قل قل می جوشه        خونـه پر از صــدا شد

بخــار دراومد از اون           سمـــاور ، اژدها شد!!

 

مامـان میگه : « عزیــزم!         تــو مثل این سمــاور

هی با خودت میجوشی        یه کم طاقــت بیــاور

 

برای یک بار شده          حرف مامانو گوش کن

آب تنت تمــوم شد          سماور و خاموش کن! »

تسلّا

نمی بینی دل من بی پناهه

نمی جویی تسلایش ، گناهه

مگو : بی اطلاعی از دل من!

همین دور و بری ، قلبم گواهه!

نوحه خوان

دلم ، پیچیده در اشک و دعایه!

شب و روزم ، شب و روز عزایه!

دل من می زنه بر صورتش چنگ!

دل من ، نوحــه خــوان کربـــلایه!

زینب

درختــی قــد خمیــده ، داغــداره

 تبـــر ها می زننـــد و استـــواره!

 دل زینب خدا می دانه دل نیست!

 دل زینـــب شکـــوه کـــــوه داره!

طاق آسمان

دو چشمم : پاره ای از آسمانه!

سیاهی مردمک : خورشید آنه!

پس از هر گریه ام ، رگ های خونی:

- به طاق آسمان - رنگین کمانه!

بازنده

دلم با نیزه و خنجر می آیه!

به قلب معرکه ، با سر می آیه

دلم بازنده ی عشقی سیاه و

از او هرچه بگویی ، بر می آیه!

اغوا

به من گفتی: « برو، جوری نمیشه

اگر رفتــی ، ره دوری نمیشه! »

و مـــن رفتم ولی خوبه بدانـــی

چنین اغوا ، کر و کوری نمیشه!

خوش بین

پرستو طعمه ی شاهینه ، مردم!

هوای سینه ام سنگینه ، مردم!

دلم - این تیشه از جانش گذشته -

هنوزم بر وفا خوش بینه ، مردم!

مست

دلم مسته ، دلم سرمست یاره

پلنگـــی محــو رفتــار شکـــاره!

صدای تیر و آهو جست و دررفت

دل زارم همیشه بــد می آره!