در موقع مشکلات نامت گویم
هر بار خدا را به مقامت گویم
من در طمع جوابی از نزدیکت
رو می کنم از دور سلامت گویم!
قم از برِ مهمان رضا (ع) مردم شد!
شیراز هم از برکت مشهد ، قم شد
از شرق و شمال - رفته تا غرب و جنوب
ایران همه در بوی خراسان گم شد!
در هول و بلا پناه مـــردم مشهد
درگاه دعــاوی و تظلـــم مشهد
با یـــاد برادر التجــــا بر خواهر!
هر روز و شبم ، مسافر قم مشهد!!
زمستان بود و بیرون برف می زد
گلم تب داشت با خود حرف می زد
شکایت از قضا من داشتم ، باد -
چرا با قاشقش بر ظرف می زد؟!
صـــدای نالـــه ات برده تــــوانم
چه ات آیا شده؟! دردت به جانم
به قرآن اژدها هم باشد ، امشب
تبـــت را بر سر جا می نشانم!!
تو یک دشت بزرگ سبز پونه
میان خوب و خوبی ها نمونه
تعجب می کنم با این بزرگی
نشستی در دل تنگم چگونه؟!
- گلی در برف و باد دی نشیند -
گلم! مثل تو با من کی نشیند؟!
میان خنـده های شــاد نــوروز
اگر باشد گلی ، با وی نشیند!
گل نامهربانم مهربان شد
مرا آغوش بازش آشیان شد
ندیده روی آرامش ، نسیمی
نسیمی آمد و فصل خزان شد
تو که از مهر دنیا کنده باشی
تو که از عشق حق آکنده باشی
- قیامت مرده مرده زنده گردند -
الهی تا قیامت زنده باشی!
ببین بی آشنا ، بی یارم ای گل!
ببین بی یار و بی غمخوارم ای گل!
ببخش از شاخه می برّم تو را من
مگر با تو بگیرد کارم ای گل!