تغافل

انتظار تو کشم

بسیار است!

بی که یارم باشی!

فکر و ذکرم رخ ماه تو نشستن دیدن

بی که فکر شب تارم باشی!

جمله ای پاسخ درخواست من -

حاشا نیست!

لا اقل اینکه: برو ، پیف! که عارم باشی!

*

و چه اندازه تغافل باید؟!

انتظار تو کشم باری من

من ، که چیزی به من از تو نرسد -

می دانم!

چه نباشی

چه کنارم باشی!

*

انتظاری به عبث

اما هست!