نفاق

از همگان جدایت می پنداشتم به خوبی

از همگانت جدا می بینم به نفاق!

کلاغ ها خبر آوردند از اسب تازی ات بر اسم

اسمی که بر آن می مردی!

نابود باد دوگانگی!!

و اگر خوب شناخته باشمت

توجیهی در راه است

با لبخندهای فریبکارانه!

*

چقدر ساده بودم

که صداقتت را در نشستن های نزدیکت جستم

و چقدر ساده بودی به خیالی که آفتاب نزند!

*

هیچ کداممان خوش بخت نخواهیم شد!

گیرم که ...

نگاهم جذب و ... از من پا کشیدی!

دلم بردی و ... از من دل بریدی!

دلم ... گیرم نفهمیدی شده خون

به چشمم ... اشک هایم را ندیدی؟!

گدایی2

به ساحل ، خفته روی ماسه هایی!

چه پاکی! چه زلالی! چه رهایی!

ببین دریا به آن وسعت چگونه

به سویت آورد دست گدایی؟!!

دیوانه

یکی با عرض و طول خانه اش خوش

یکی با بستر و جانانه اش خوش!

به دور از این هیاهو ، مثل ( آبی ) -

یکی هم با خود دیوانه اش خوش!

صداقت

از خویش می ترسم!

از دشمن نه!

صداقت که ترس ندارد!

یک روز

یک روز من از زمین جدا خواهم شد

در پهنه ی آسمان رها خواهم شد!

یک روز اگر خودم خودم می کردم

یک روز همه خدا خدا خواهم شد!

کرامت

دریا! ز جوار تو نمی می خواهیم

بسیار زیاد! از تو کمی می خواهیم!

آقای رئوفی که ضمانت با توست!

آقای کرامت! کرمی می خواهیم

سلام

در موقع مشکلات نامت گویم

هر بار خدا را به مقامت گویم

من در طمع جوابی از نزدیکت

رو می کنم از دور سلامت گویم!

خراسان

 قم از برِ مهمان رضا (ع) مردم شد!

 شیراز هم از برکت مشهد ، قم شد

 از شرق و شمال - رفته تا غرب و جنوب

 ایران همه در بوی خراسان گم شد!

مسافر

در هول و بلا پناه مـــردم مشهد

درگاه دعــاوی و تظلـــم مشهد

با یـــاد برادر التجــــا بر خواهر!

هر روز و شبم ، مسافر قم مشهد!!