خدا

تو پشت پیمبری ،خمیدند تو را!

تو شیر خدایی و دریدند تو را!

با آن همه توصیه - پس از پیغمبر -

شاید تو خدایی ، که ندیدند تو را!!

امیر

فریاد و فغان به خانه باید باشد

 « آمد - شد » بی نشانه باید باشد

 اکنون تو امیری ، ز چه دفنت مولا!

 چون فاطمه مخفیانه باید باشد؟!

علی

هر شب به دعا ، نای علی می لرزید

از ترس ، سراپای علی می لرزید!

اما چو به رزمگاه می رفت ، زمین

در زیر قدم های علی می لرزید!

خیانت

این بوی خیانت است ، رد می گیریم

قد کرده علم را به لحــد می گیریم!

نه ، نیست درِ خیبــر! اگر هم باشد

از بـازوی مرتضــی مــدد می گیریم!

پاک

چشمان کسی به پاکی چشمت نیست!

کس نیست که او هلاکی چشمت نیست!

با این همه ، کار چشم هایت گریه ست!

ای پاک! کسی به خاکی چشمت نیست!!

همین نزدیکی

کی از دل ما غم ببرد؟! شاید عشق

پس باید اگر که هست ، می باید عشق

کو عشق؟! به جان تو همین نزدیکی ست!

می آیــم و می آیــی و می آیــد عشق

غبطه

من نشسته ؛ بال بال یاکریم

می برد مرا قبال یاکریم

ای گرفتن اوج و پس رها شدن

بر سر جهان ، مثال یاکریم

روی سینه اش گرفته می برد

سیخ کوچکی مدال یاکریم

یک نگاهی آن طرف ، دهنده است

شوق را ، به پا و بال یاکریم

باد می وزد ، و رقص شاخه نیست

دیدنی تر از جدال یاکریم

می چکد جبینش از تلاش و کار

عشق و زندگی ، حلال یاکریم

با تکان من پرید و رفت و برنگشت

من چه ام؟! تو؟! در خیال یاکریم

باد

بــوز بر شومـی ده بیشتر ، باد!

بریز از چشم مردم اشک سر ، باد!

از اینجا خسته ام ؛ با قاصدک ها

مــرا بـردار و بـردار و ببــر ، باد!

آرزو

 نشستم خسته ، پای چشمه ای کور

 به مقصد فکر می کردم - به آن دور -

 که مـن با آرزوهـــا زنــــده هستم

 که بایـــد آرزوهـــا را برم گـــور!!

چو گل

چو گل ها ، روی خود افروختی تو

سر اندر پا ، دلـــم را سوختی تو

کسـی نشنیـد از مــن گـپ و حرفـی

لبانــم را به بوســـی دوختی تو!!