در روز ... میان راه ها خورشیدی!
شب ... ماه و ستاره های پر امّیدی!
تو گرمی رحمت خدایی، که به ما
همراه تمام لحظه ها باریدی!!
میان کوچه باغم می دوی تــــــــــــو
مرا دیده - پشیمان می شوی تــــــــــــــو
برای خاطر من آمدی؟! نــــــــــــــــــــه!
برای خاطر من می روی تــــــــــــو !!
دل رفــــــت سراســــــیمه به راهـــــــی دیـــــــــگر
من هـــــم پــــــی او و ... اشـــــتباهــــــی دیــــــگر!
- یـــــک کــــوه! - جرائمــــم نمـــی بخـــــشد دوســت
ایــــن نیــــز، خـــودش هسـت گنــــاهــــی دیـــــــــگر!
روی گل تو ... سپیده باید گفتن!
یک باغ خزان ندیده باید گفتن!
پیش تو رباعی و دوبیتی کوتاه
در وصف شما قصیده باید گفتن!
به عالم گرد غم پاشیده دیدم
بساط مهر را برچیده دیدم
شده کارم همه لعن گِل و گُل
چو مرغی در قفس خشکیده دیدم!
با آن که ندیدم نفسی خیر از عشق
هر جا بروم - میکده و دیر - از عشق
گفتم نزنم حرف، دگر با توی سنگ
اما نزدم حرفِ دگر، غیر از عشق!
خرما را تو دهانش گذاشت!
اولین باری بود که از طرف مرحوم،
دهانش شیرین می شد!!!!!!!