یک روز من از زمین جدا خواهم شد
در پهنه ی آسمان رها خواهم شد!
یک روز اگر خودم خودم می کردم
یک روز همه خدا خدا خواهم شد!
دریا! ز جوار تو نمی می خواهیم
بسیار زیاد! از تو کمی می خواهیم!
آقای رئوفی که ضمانت با توست!
آقای کرامت! کرمی می خواهیم
در موقع مشکلات نامت گویم
هر بار خدا را به مقامت گویم
من در طمع جوابی از نزدیکت
رو می کنم از دور سلامت گویم!
قم از برِ مهمان رضا (ع) مردم شد!
شیراز هم از برکت مشهد ، قم شد
از شرق و شمال - رفته تا غرب و جنوب
ایران همه در بوی خراسان گم شد!
در هول و بلا پناه مـــردم مشهد
درگاه دعــاوی و تظلـــم مشهد
با یـــاد برادر التجــــا بر خواهر!
هر روز و شبم ، مسافر قم مشهد!!
زمستان بود و بیرون برف می زد
گلم تب داشت با خود حرف می زد
شکایت از قضا من داشتم ، باد -
چرا با قاشقش بر ظرف می زد؟!
صـــدای نالـــه ات برده تــــوانم
چه ات آیا شده؟! دردت به جانم
به قرآن اژدها هم باشد ، امشب
تبـــت را بر سر جا می نشانم!!
تو یک دشت بزرگ سبز پونه
میان خوب و خوبی ها نمونه
تعجب می کنم با این بزرگی
نشستی در دل تنگم چگونه؟!
- گلی در برف و باد دی نشیند -
گلم! مثل تو با من کی نشیند؟!
میان خنـده های شــاد نــوروز
اگر باشد گلی ، با وی نشیند!
گل نامهربانم مهربان شد
مرا آغوش بازش آشیان شد
ندیده روی آرامش ، نسیمی
نسیمی آمد و فصل خزان شد