عشق یار

شدم ماهی ... ولی دریا نفهمید!

شدم پروانه و ... صحرا نفهمید!

هنوزم یار می خواند به عشقم

دلم معنای عشقش را نفهمید!!

بی محابا

 غم بود و نبودم باشی ای عشق!

 پر و بال صعودم باشی ای عشق!

 تو را نوشیدم امشب بی محابا

 گوارای وجودم باشی ای عشق!

عشق

با آن که ندیدم نفسی خیر از عشق

هر جا بروم - میکده و دیر - از عشق

گفتم نزنم حرف، دگر با توی سنگ

اما نزدم حرفِ دگر، غیر از عشق!