یکی چون تو ، به دل لبخند دارد!
یکی چون من ، به غم الوند دارد!
مگر تو یار من گردی! که گویند:
خوشی با ناخوشی پیوند دارد!!
خلایق بس که خود سختند و سفتند
از اشـــک صورت ما در شگفتند!
من و تو جانمان پیوند هم بود!
تو را از من نباید می گرفتند!!