راه رفته

چون سیل خروشانیم ؛ چون سیلی طوفانیم

هر خار و خسی باشد ، می رانی و می رانیم

یک مشت گره کرده ، گویای توان ماست

این پتک که له کرده ، هر خصم گران جانیم!

کس خون شهیدان را پامال نخواهد دید!

یا عهد نمی بندیم ، یا بسته و می مانیم!

در عشق نمی شاید جز مرد خطر بودن

ما بزدل ترسو را از خویش نمی دانیم!

ای خصم! بترس از ما ، ای بید! بلرز از ما

نگرفته ای درس از ما ، ما بر سرِ میدانیم

تکرار ره رفته ، آبی ست که می نوشند

تا حکم ولی آید ، یک دشت شهیدانیم!

بر دیده ی شب پرها چون خواب پریشانی

استاده چنان کوهی بر قله ی ایمانیم!

هر دفعه که می گفتیم : از پای نمی افتیم

می دیدم و می دیدیم بر گرده ی شیطانیم

ایــــران عزیز من! همـــواره بمان ایمــــــن

ما غیرت شمشیریم ، ما غرش شیرانیم!